Om gelijke onderwijskansen voor elk kind te vrijwaren, pleit GO! ouders voor een kostenbeheersend beleid op elke school. Vooral in het secundair onderwijs mag de kostprijs van een bepaalde studierichting geen doorslaggevende factor zijn in het studiekeuzeproces. GO! ouders streeft naar een maximumfactuur in de eerste graad en een verplicht kostenbeheersingsplan voor de tweede en derde graad van het secundair onderwijs.
Nood aan transparantie in het basisonderwijs
In het basisonderwijs heeft de maximumfactuur zijn nut al bewezen. Het is een prikkel geweest om bewuster om te gaan met het beschikbare budget en dat komt zowel de school als de ouders ten goede. Tevens was het ook een voorzet voor de school om transparanter te communiceren naar ouders over schoolkosten. Toch zijn daar ook nog werkpunten. Kosten binnen de scherpe en minder scherpe maximumfactuur en niet verplichte schoolkosten staan nog vaak samen op één factuur. Naar ouders toe is dat heel verwarrend. GO! ouders ijvert er voor dat basisscholen hier duidelijk het onderscheid maken.
Het secundair onderwijs: verplichte kostenbeheersing en een maximumfactuur in de eerste graad
In het secundair onderwijs is er vooralsnog geen maximumfactuur of verplichting om een beleid rond kostenbeheersing te voeren. Scholen zijn wel verplicht om de bijdrageregeling in het schoolreglement te vermelden, maar elke school mag kiezen hoe ze dit invult. In de praktijk gebeurt het soms dat scholen er te weinig aandacht op vestigen. De onderwijsverstrekkers hebben zich geëngageerd om scholen en schoolbesturen te sensibiliseren en handvaten aan te reiken om werk te maken van een structureel kostenbeleid. Hoewel dit engagement uiteraard een stap in de goede richting is, merkt GO! ouders op dat de implementatie hiervan in de praktijk niet altijd even vlot verloopt.
GO! ouders vraagt aan de onderwijsverstrekkers en aan de beleidsmakers om zo snel mogelijk werk te maken van zowel een maximumfactuur in de eerste graad als een verplicht kostenbeheersingsplan in de tweede en derde graad van het secundair onderwijs. De invoering van de maximumfactuur in het basisonderwijs heeft enerzijds bewezen dat scholen en leerkrachten zich niet altijd bewust waren van de kosten die gepaard gingen met hun beslissingen en anderzijds aangetoond dat een creatieve aanpak tot een goedkoper én kwalitatief aanbod kan leiden. Werken rond schoolkosten vergt echter niet alleen een inspanning om de schoolfactuur in te perken, maar ook een helder en transparant communicatiebeleid. Enkel als er zowel gewerkt wordt rond de factuur als rond de communicatie, kan men effectief resultaten boeken.
Het standpunt rond schoolkostenbeheersing van het GO! onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap is hier te vinden.